ارسنجان،dslnet.ir

ایوان قدمگاه

 سازه ای سنگی مربوط به دوره هخامنشی (یا کمی بعد از دورهٔ هخامنشی) پسا هخامنشی است که در روستای چاشت خوار واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۰ آذر ۱۳۵۴ با شمارهٔ ثبت ۱۲۱۹ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌ است.این سازه بر کوه سنگی کنده و از دو تختگاه سنگی ساخته شده است. دو پلکان، تختگاه نخست را به تختگاه بالاتر پیوند می‌دهند. بر روی تختگاه بالایی پنج ایوان و تاقچه بزرگ کنده شده‌ است. تاقچه های دایره ای هم دور تا دور سازه به چشم میخورند. در جلوی سازه آبگیری بوده که توسط چشمه‌ای از تختگاه پایینی سازه لبریز می‌شده‌ است.

ارسنجان

مسجد جامع ارسنجان

 مربوط به دورهٔ صفوی است و در ارسنجان، خیابان سعیدیه واقع شده و این اثر در تاریخ ۱ مرداد ۱۳۸۶ با شمارهٔ ثبت ۱۹۳۰۱ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.مسجد جامع ارسنجان که از مهم‌ترین مساجد جامع استان فارس است، که از آجر به عنوان مهم‌ترین عنصر معماری در ساخت آن استفاده شده است. طاق و تویزه‌های ممتد که بر روی ستون‌های محکم استوار شده، اصلی‌ترین تکنیک معماری به کار رفته در این بنا به شمار می‌آید. مسجد جامع ارسنجان به شکل دو ایوانی بنا شده و شبستان مسجد یا ایوان جنوبی آن از اهمیت بیشتری برخوردار است. در ضلع جنوبی و شرقی مسجد دو شبستان قرار دارد که سقف آن‌ها با گنبدی کوچک پوشیده شده است. این گنبدها بر ستون‌های ستبر آجری استوارند. استفاده از آجر به صورت راسته و خفته در یک ردیف ستون در میانهٔ شبستان با استفاده از طاق و تویزه‌ها فضایی بسیار زیبا و همگون پدیدآورده است. این بنا در سال ۱۳۸۷ مورد تعمیر و مرمت قرار گرفت.

مدرسه سعیدیه،dslnet.ir

مدرسه سعیدیه ارسنجان

 مربوط به دوره صفوی است و در ارسنجان ـ ابتدای خیابان سعیدیه واقع شده است. این اثر در تاریخ ۶ دی ۱۳۵۵ با شمارهٔ ثبت ۱۳۲۰ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این بنا که از سال ۱۰۸۵ ه‍.ق به جا مانده است، به صورت چهار ایوانی است که در کنار هر ایوان چهار حجره ساخته شده است. برای احداث این بنا از آجر استفاده شده و حوضی سنگی در وسط حیاط مدرسه وجود دارد. محور اصلی بنا شمالی- جنوبی است. مدرسه سعیدیه در نزدیکی مسجد جامع شهر قرار دارد. در سال ۱۳۹۹ مجموعه مقالاتی با عنوان تاریخ مدرسه‌ی سعیدیه ارسنجان به کوشش محمد حسین ابراهیمی نویسنده و پژوهشگر تاریخ و ادبیات توسط مجمع ذخایر اسلامی منتشر شده است. در این اثر ابعاد تاریخی، فرهنگی، سیاسی و اجتماعی مدرسه‌ی سعیدیه مورد نقد و بررسی قرار گرفته و اسناد تاریخی مرتبط با آن نیز ارائه شده است.

تل تیموریان،کوشک ،ارسنجان

تل تیموریان

در فاصله یک کیلومتری غرب روستای کوشک از توابع شهرستان ارسنجان، تپه ای به طول 200 متر و پهنای 140 متر واقع شده که به تل تیموران شهرت دارد. بلندترین نقطه تپه شش متر ارتفاع دارد. بررسی های باستان شناسی و شواهد نشان می دهند که از 2500 سال پیش از میلاد تا دوران اسلام مردگان در این محل دفن میشده اند. طی کاوش های باستان شناسی در گورهای پیش از تاریخ این محل، ظروف سفالی خاکستری یا قرمز با نقوش سیاه رنگ و تزئینات مختلف مفرغی از قبیل انگشتر، گردنبند، سنجاق و همچنین مجسمه های کوچک سفالی از حیوانات بدست آمد.

پیرقوچ_ارسنجان ، صفرآباد

پیرقوچ

پناهگاه صخره‌ای پیر قوچ ۱ و ۲؛ دو پناهگاه صخره‌ای از دوره نوسنگی هستند، و در بخش مرکزی شهرستان ارسنجان، دهستان خبریز، ۵۰۰ متری غرب روستای صفرآباد واقع شده‌اند. این آثار باستانی در تاریخ ۸ و ۲۳ بهمن ۱۳۸۵ با شماره‌های ثبت ۱۷۰۷۸ و ۱۷۲۶۰ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌اند.

پناهگاه پیر قوچ سکونتگاهی پیش‌از تاریخ با عمق ۱۱ متر؛ که عرض دهانهٔ آن ۲۳ متر با ارتفاع بیش از ۳۰ متر است، این دهانه چون پلی صخره‌ای در کوه نمایان است، و بخشهایی از این پناهگاه فرو ریخته‌است.

طاق پیرباصفا ارسنجان،dslnet.ir

پیر با صفا

پیر با صفا، طاق سنگی بزرگ و بسیار زیبایی است که مشاهده کنندگان را از راه دور به تعجب وا می‌دارد. این پدیده طبیعی در دامنه کوه چنار (شمال شرقی شهر ارسنجان) قرار گرفته و با شهر حدود ۴ کیلومتر فاصله دارد. در این مکان آنچه مسلم است، محل دفن و یا زندگی پیر و مرادی است که مورد توجه واقع شده و اهالی برای گردش و ادای نذر به ان مکان می رفته‌اند. امروزه جز تعدادی سنگ نبشته که بر قبرهایی چند وجود دارد، اثر از پیر و مراد با صفا وجود ندارد. محل مذکور از صفا و زیبایی خاصی برخوردار است که اهالی در روزهای تعطیل مانند ایام عید و… در آنجا مأوا می‌گزینند.

غار سیده خاتون،ارسنجان،شرکت داده پردازی آسمان

غارسیده خاتون

غار سیده خاتون در بخش مرکزی شهرستان ارسنجان قرار گرفته و قدمت آن به پیش از تاریخ برمی‌گردد. نام این غار برگرفته از نام شخصی است که سال‌ها پیش در این مکان زندگی میکرده است. این غار بزرگترین غار باستانی منطقه ارسنجان است که از یک فاصله دور قابل مشاهده است.غار سیده خاتون در تاریخ ۲۰/۶/۱۳۸۵ و به شماره ۱۶۰۳۸ در فهرست میراث ملی ایران به ثبت رسیده است

keyboard_arrow_up